ಎನ್ನ ಮನೆಯೊಳಗೊಂದು ಮನೆಯ ಮಾಡಿತ್ತು ಇರುವೆಗಳು,
ಇರುವೆಗಳ ಪಾಲಿಗೆ ಎನ್ನ ಮನೆಯೇ ಪ್ರಪಂಚ, ನಾನೆ ದೇವರು,
ಇರುವೆಗಳು ತನ್ನ ವಾಸಕ್ಕೆ ಎನ್ನ ನಿವಾಸವ ಸಡಿಲಗೊಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು,
ಕಂಡು ಕೆಂಡಾಮಂಡಲನಾಗಿ ಸಿಂಪಡಿಸಿದೆ ಕೀಟ ನಾಶಕ,
ನರಳಿ ನಶಿಸಿತು ಇರುವೆಗಳ ಪ್ರಪಂಚ,
ನಂತರ ಯೋಚಿಸಿದೆ, ನಾವು ಮನುಜರೆಂಬ ಇರುವೆಗಳು,
ದೇವರ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಮನೆಯ ಮಾಡಿರುವ ಇರುವೆಗಳು,
ದೇವರ ಮನೆಯ ಸಡಿಲಗೊಳಿಸುತ್ತಿರುವ ಇರುವೆಗಳು,
ದೇವರ ಕೆಂಗಣ್ಣು ಮನುಕುಲದ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವುದೇ?
ದೇವ ತನ್ನ ಮನೆಯ ಉಳಿವಿಗೆ, ಕೀಟ ನಾಶಕ ಸಿಂಪಡಿಸಬಹುದೇ??
ಕಲ್ಪನೆ : ಫಣಿ
ನೀರುಣಿಸು ದೇವ ನೀರುಣಿಸು
ಯಾವ ದೊರೆಯ ತಪ್ಪೇನಿದ್ದರು ಮನ್ನಿಸಿ, ನೀರುಣಿಸು
ನಮ್ಮ ನಿಸರ್ಗದ ನಿರ್ಲಕ್ಷವ ಮನ್ನಿಸಿ, ನೀರುಣಿಸು
ಕೋಟಿ ಜೀವರಾಶಿಗಳ ಕೋರಿಕೆ ದೇವ, ನೀರುಣಿಸು.
ಧರ್ಮ ಶ್ರದ್ಧೆ ಮರೆತಿಹ ನಮ್ಮ ಕ್ಷಮಿಸಿ, ನೀರುಣಿಸು
ಮಾನವೀಯತೆ ಮರೆತಿಹ ನಮ್ಮ ಮನ್ನಿಸಿ, ನೀರುಣಿಸು
ಮೋಹದ ಮೋಡಿಗೆ ಜೋಡಿಯಾದ ನಮ್ಮನು ಮನ್ನಿಸಿ, ನೀರುಣಿಸು
ಸಂಕಟ ಬಂದಿದೆ ವೆಂಕಟರಮಣ, ನೀರುಣಿಸು..
ನೀರಿದ್ದ ಕಾಲದಲಿ ಬೆಲೆ ಕೊಡದ ನಮ್ಮ ಕ್ಷಮಿಸಿ, ನೀರುಣಿಸು
ಚುಚ್ಚು ಮಾತಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೀರು ಬರೆಸುವ ನಮ್ಮ ಮನ್ನಿಸಿ, ನೀರುಣಿಸು
ಒಬ್ಬರ ಕಾಲೆಳೆದು ತಾ ಮುಂದೋಡುವ ನಮ್ಮ ಕ್ಷಮಿಸಿ, ನೀರುಣಿಸು
ಚಿರ ಋಣಿ ನಾವಾಗುವೆವು ದೇವ, ಕರುಣಿಸು ನೀರುಣಿಸು
ರಚನೆ,
ಫಣಿ
ಮಾಣಿ: ಏನ್ ಬೇಕ್ ಸಾರ್
ಫಣಿ : ಒಂದು ಇಡ್ಲಿ ವಡೆ, ಒಂದು ಮಸಾಲೆ ದೋಸೆ ಕೊಡಪ್ಪ
ವೆಂಕ : ಫಣಿ, ಮಸಾಲೆ ತೋಗೊಳೋ, ಇಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತೆ
ಫಣಿ : ಬೇಡ ಕಣೋ, ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಎಣ್ಣೆ ಹಾಕಿರ್ತಾರೆ
ವೆಂಕ: ಮತ್ತೆ ವಡೆ ಹೇಳಿದ್ಯ, ಅದಕ್ಕೇನು ಎಣ್ಣೆ ಹಾಕಿರಲ್ಲವ
ಫಣಿ: ವಡೆಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಎಲ್ಲೋ ಹಾಕಿರ್ತಾರೆ, ಎಣ್ಣೆಗೆ ವಡೆ ಹಾಕ್ತಾರೆ... ಅದು ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ಬಿಡು...
