ಕರುನಾಡ ಕರ್ಣ

ಕರುನಾಡ ಕರ್ಣ

ಕನ್ನಡಿಗರು ನಾವು ಕರ್ಣನಂತೆ ಎನ್ನಬಹುದೇ ,
ಎಂದೋಡೆ, ಕರುನಾಡಿಗೆ ಕನ್ನಡವೇ ಕರ್ಣ ಕುಂಡಲ ಅಲ್ಲವೇ,
ಕರ್ಣನ ಹುಟ್ಟು ಕ್ಷಾತ್ರವಿರಬಹುದು, ಅಪರಿಚಿತನಾಗಿ ಬೆಳಿಯಲಿಲ್ಲವೇ!
ಶ್ರೀಮಂತ ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ, ಜಗಕೆ ಅಪರಿಚಿತವಾಗಿ ಉಳಿದಿಲ್ಲವೇ!
ಆ ಕರ್ಣ, ದುಂಬಿಯ ಕೊರೆತಕೆ ನೋವು ಉಣಲಿಲ್ಲವೇ,
ಕನ್ನಡಿಗರು ನಾವು, ಪರ ಭಾಷೆಯ ಧಾಳಿಗೆ ಮರುಗುತಿಲ್ಲವೇ,
ಕರ್ಣನ ಧೀರ ಶೌರ್ಯಕೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಮನ್ನಣೆ,
ಅಂತೆಯೇ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯಕೆ ಹಲವು ಜ್ಞಾನ ಪೀಠ,
ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಕಲಿತ ವಿದ್ಯೆ ಮರೆಯುವ ಶಾಪ ಕರ್ಣಗೆ,
ಈ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಯಾರ ಶಾಪ ಕನ್ನಡ ಮರಿಯುತ್ತಿರುವ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ!
ಅವಸಾನವಾದ ಕರ್ಣ ತನ್ನ ಎದೆಯಾಳದ ಕುಂಡಲವ ಬಗೆಯುತಲಿ,
ಕರುನಾಡು ಕಾಣದಿರಲಿ ಇಂಥ ಧುರಂತ, ಕನ್ನಡಾಭಿಮಾನದ ಅಮೃತ ಕವಚ ಕಳಚದಿರಲಿ...
 

ಗೊಂದಲ

ಗೊಂದಲ

ನಿಂತ ಬರವಣಿಗೆ ನನ್ನದು,
ಗೊಂದಲಕೆ ಸಿಲುಕಿಹ ಭಾವನೆಗಳಲ್ಲಿ.

ಗೊಂದಲದ ಗೂಡು ಈ ಜಗತ್ತು,
ಎದೆಯಾಳದಲಿ ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರ,
ಮನ ಅಶ್ವ ಎತ್ತೆತ್ತಲೋ ಸಾಗಲು,
ಹಲವು ಕೃಷ್ಣ ಸಾರಥಿ ದೊರಕಾರು...
ಹೇಳದ್ದು ಮಾಡದವರು!!!
ತೊರೆ ತೊರೆ ಎಂದದ್ದೇ ಹಿಡಿವ ಹುಚ್ಚರು,
ಆ ಹುಚ್ಚರೇ ಜಗದ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚಿನವರು,
ಮನ ಒಲಿಸಲು ಮಾಡುವ ಕಸರತ್ತು,
ಮುಖವಾಡವ ಬದಲಿಸುವ ಪ್ರತಿ ಹೊತ್ತು,
ಕಾಮ ಕ್ರೋದ ಲೋಭಗಳ ಕುಣಿತ,
ಸಾತ್ವಿಕತೆ ಮುದುಡಿ ಮಲಗಿದೆ ಮಣಿಯುತ,
ನೆನ್ನೆಯ ಸರಿಯೇ ಇಂದಿನ ತಪ್ಪು,
ಇಂದಿನ ತಪ್ಪು, ನಾಳೆಯಾ ಸರಿ...

ಗೊಂದಲಕೆ ಸಿಲುಕಿಹೆ ಮನ,
ಬರವಣಿಗೆ ನಿಲ್ಲಿಸಲೇ ನಾ!!!